Into the great Silence

Terwijl het aan de Franse zuidkust nog nazomer is, is het hier echt herfst. De loofbomen hebben, of hun bladeren verloren, of zijn orajeroodgeel. 'Hier', is de Dordogne. Een prachtig heuvellandschap met oude kastelen, rivieren en middeleeuwse stadjes. Vandaag ben ik naar een stadje gefietst waar een vriendin van mij een paar jaar gewoond heeft. Alsof ik in een diepvries reed. Na al het zomerse gebeuren is dat wel weer even aanpassen. Maar het tochtje was de moeite waard, weliswaar met de gedachte: 'hier moet ik een keer in de zomer komen, als het warm is'.
De laatste dagen in Marseille, woei de mistral, een keiharde koude wind. Ik moest Marseille eerder dan ik gepland had verlaten omdat de spoorwegen gingen staken. Uiteindelijk kon ik op het nippertje met een nachttrein mee. Iets te veel van het goede voor mij, want in de trein ben ik verkouden geworden. Bovendien is er weer een stuk van een kies afgebroken. Ik hoop dat het hier gerepareerd kan worden en dat ik snel weer beter wordt.
Ik verblijf nu in een jeugdherberg die gehuisvest is in een oud klooster, dat wereld erfgoed is of zoiets. De ironie ontgaat mij niet, gezien het feit dat ik morgen afreis naar Plum Village, een klooster dat volop in actie is.
In Nederland is de fim ' into the great silence' op tv geweest een een aantal mensen heeft mij gevraagd of Plum Village te vergelijken is. Ik weet het niet. Ik heb de film niet gezien. Plum Village heeft echter niet de naam 'streng' te zijn of in zichzelf gekeerd. De oprichter staat juist een vorm van geengageerd Boeddhime voor en betrokkehied op het maatschappelijk gebeuren. Zeker speelt contemplatie een rol en is mindfulness een basis, maar ook is er voldoende tijd voor uitwisseling en allerhande dagelijkse activiteiten. Ik zal dus niet 14 uur per dag op een kussentje zitten te mediteren.
Na twee weken moet ik formeel een verzoek doen om langer te mogen blijven. Ik heb het idee om er drie maanden te blijven (de volledige winterretraite), maar ben zeker niet van plan dit te doen omdat ik me dat nu eenmaal voorgenomen heb. Het moet wel blijven passen.
Voor mijn gevoel gaat mijn reis nu de tweede helft in. Na een paar maanden rondgefietst te hebben en fysiek iets fitter te zijn geworden is het nu tijd om af te stappen en stil te staan.
Nadenken over vragen zoals waarom ik dit doe en waar ik hierna verder mee wil gaan.
Morgen dus weer op de fiets, zo'n 60 km door de kou naar www.plumvillage.org Ik probeer iedere week mijn mail te checken (op zondag als het 'lazy day' is en iedereen kan doen waar hij zin in heeft en verslag te blijven doen.